De date

Allemaal leuk en aardig, maar ze heeft enge ogen. Een beetje zoals Linda Blair in The Exorcist. Heel anders dan op het feestje. Zou ze door de duivel bezeten zijn? Dat had ik haar op de dansvloer moeten vragen. Met drank op ben ik hartstikke gevat. Maar om hier nou in het eetcafé om 2 uur ’s middags aan de wijn te gaan, dat staat weer zo verslaafd.

Ze heeft het over haar werk. Ze is manager. Tegenwoordig is iedereen manager. Ik had ook manager kunnen zijn, in de lulkoekverwerkende industrie. Ben vanmorgen naar de sportschool geweest. Speciaal voor haar. Maar een complimentje voor mijn atletische figuur, ho maar.

En dan die kleren. Dat spijkerjasje. Het is gebleekt. Gestonewasht zelfs. Houd ik helemaal niet van. Denim koop je zo donker mogelijk, zodat het naturel kan afslijten. Patina kun je niet kopen. Net zo min als een persoonlijkheid. Na hoeveel minuten mag je opstappen bij een date?

Eigenlijk is ze helemaal mijn type niet. Waarom ik haar dan gevraagd heb voor dit afspraakje mag Joost weten. En Joost is de duivel. Ik moest nog aandringen ook, terwijl ik alles behalve een versierder ben. Komt door die groepstherapie. Ik moet vaker uit mijn comfort zone komen, zeiden ze. Alsof ik die heb!

Ze heeft het nog steeds over haar werk. Ik zal eens over mijn lulkoekcarrière beginnen. Dá’s pas interessant. Of zal ik nog twee thee bestellen? Fokking muntthee. Mooi niet. Ik heb al voor het eerste rondje gedokt. Zeven en een halve gulden voor twee glazen slootwater. En wat zit ze raar te roeren in dat botulisme. Alsof de lepel een crucifix is!

Zucht. Wat doe ik mijzelf aan. Ik wéet dat ik er niet tegen kan, tegen de hel die dating heet. In zo’n verkampte setting kun je onmogelijk flirten. Normale mensen, die hebben een baan of zitten op een vereniging, dan leer je elkaar geleidelijk aan kennen. Zonder druk. Zonder vleeskeuring. Dan krijg je tijdig in de smiezen of je collega demonische lava opbraakt in de lunchpauze. ’t Zijn de kleine dingen die het doen.

Speaking of the devil, zou ze spannend zijn in bed? In het blacklight van dat feestje leek ze wel wat. Maar in het daglicht komen vooral haar exorcistische trekken naar voren. Als ze opgewonden raakt, zou ze dan met een basstem gaan praten? En zou ze tijdens de climax 360 graden met haar hoofd gaan draaien? En wat zou ze met die crucifix uitspoken?

Wát! Zúchtte ze nou? Hoe onbeschoft! Zuchten, dat doe je thuis maar! Op de wc, met de gordijnen dicht! Zuchten is nog erger dan gapen. Gapen is gezond. Dat kan een uiting zijn van ontspanning. Nijlpaarden, die gapen veel. Wát zegt ze? Dat ik haar type niet ben? Dat ze naar HUIS gaat? Dat ze zich VERVEELT!? Maar niemand verveelt zich zo snel als ik! Ik heb patent op verveling! Ik verveelde me al voordat zij geboren was! En mij met dat slootwater laten zitten zeker. Nou, GA dan! Kruip maar terug in je comfort zone! See you in hell baby!