Vroeger was een disc jockey een lul die Top 40-singeltjes draaide. De deejay van ons schoolfeestje was een lul bij uitstek. In het dagelijks leven leraar economie met hoornen bril en vloekende das, had hij zich voor deze gelegenheid een blouse met sleutelbeenbrede kraag aangemeten, wat hem meer tot fashion victim maakte dan tot discobeest. Zijn pick-up, platenkoffertje en discolampen stonden opgesteld in het gymlokaal. We konden los gaan.
Officieel was het feestje een A-avond, voor leerlingen van de eerste twee klassen. Zelf was ik reeds een B-leerling. Ik hoopte dat deze status mij overwicht zou geven. Die had ik hard nodig, want ik was verliefd op X., die twee klassen lager zat dan ik, maar er twee klassen rijper uitzag. Met borsten en make-up en zo. Een stuk!
Ik had haar nog niet gespot op de dansvloer. Die meed ik toch al omdat ik niets had met discomuziek. Ik hield van rock ’n roll maar die werd – midden jaren ’70 – niet gedraaid. Wel had ik me in een modieuze corduroy outfit gehesen. Ik voelde me er niet echt senang in, maar kreeg er complimentjes voor van klasgenootjes. En hij paste bij de disco.
Toen ik op de gang een glas cola scoorde bij het geïmproviseerde barretje, klonk er plots een meidenstem achter me. ‘Hé Rein!’ Ik draaide me om. X. Met borsten. En make-up. ‘Jij bent verliefd op mij hè!’ zei ze grijzend. Blijkbaar was ze ingefluisterd door mijn klasgenootjes. Ik was te verbouwereerd om antwoord te geven. Terwijl ik door de tegels van de gang zakte nam zij een slok water uit het fonteintje, om zich vervolgens in het feestgedruis te storten en met Grote Jongens te dansen. Op de achtergrond draaide de disc jockey zich in het zweet.
Een uur lang heb ik naar de deinende meute gestaard, mijn tranen verbijtend. Tot er iets in mij knapte. Ik stapte de vloer op, vroeg de eerste beste deerne ten dans en liet haar zien hoe je op KC and The Sunshine Band swingt. Mr. Cool! Ze was diep onder de indruk, zeker toen ik met haar ging slijpen op 10cc’s I’m Not in Love, mijn handen all over haar rug, alsof ik nooit anders had gedaan. Mr. Corduroy! Eén oog op X. om te zien of zij al jaloers werd, de andere op klasgenootjes of die zich al stonden te vergapen. Maar ik voelde niets. De leraar economie had nu grote vlekken rond zijn oksels.
Onze verkering duurde een paar weken. We zijn een keer naar mijn huis gegaan, en een keer naar haar huis. Ik wist niet wat ik met haar aan moest. Niet omdat ik nooit eerder verkering had gehad, maar omdat ik niet ‘op’ haar was. Ik was ‘op’ X., die een vriendin van haar bleek. Terwijl mijn verovering verleidelijk lag te wezen op haar bed, speelde ik heel even met de gedachte om via haar tot X. te komen. Want voor een lul bij uitstek liggen alle opties open.
Dat heb ik niet gedaan. Maar die lul zou ik nog wel even blijven. Aangezien me de moed ontbrak om het fatsoenlijk uit te maken, besloot ik haar te negeren. Op het schoolplein zag ik haar niet staan. Mijn klasgenootjes, die visten of we het nou gedaan hadden, begrepen er niets van. Mijn Koude Oorlog had effect. Op een schoolfeestje trof ik haar op schoot bij een Grote Jongen. Ze begon met de gozer te zoenen, één oog op mij om te zien of ik al jaloers werd.
Die outfit heb ik nooit meer aangetrokken. Meegegeven aan de Zak van Max, om de tijgervacht af te werpen. Maar zo’n lul bij uitstek, die zit vooral ín je. En laat je niet meer los. Straks ga ik nog singeltjes draaien op zo’n 70’s avond met cola en deernen. DJ Corduroy!
