Van Gannik

Of het nu ligt aan mijn achterbuurt, aan mijn doortochtflatje of aan mijn chagrijnige persoonlijkheid, het balkon áchter trekt duiven aan alsof het hun alma mater is. Of liever gezegd hun Dresden, want het wordt dagelijks belaagd met poepbombardementen. Terwijl ik toch degene ben die de huur betaalt, dus als er íemand zijn behoefte op mag doen ben ik dat.

Omdat me de lust ontbreekt om elk decennium het balkon te schrobben, heb ik een paar jaar geleden de balustrade uitgerust met plastic stekels die een veilige landing onmogelijk maken. Helaas joeg het concentratiekampsfeertje vooral mijn dates weg. Daarbij bleken de tiewraps en de siliconenkit waarmee ik ze verankerd had (de stekels, niet de dates), gevoelig voor de elementen die het balkon teisteren, waardoor er steeds meer stekels op het binnenplaatsje belandden. Nota bene tussen het zwerfvuil, waar ik altijd zo op mopper! Het was dus wachten op een buurtkind dat met doorboord oog de flat bij elkaar zou krijsen, waarop woedende ouders een lynchpartij richting kaaskop ‘Rrrien Gannik-van-vier-hoog’ zouden organiseren. Ik zie dat soort dingen aankomen.

Toen de laatste stekels bij een renovatie geruimd waren (de man van de woningbouwvereniging: ‘U gaat er nu toch wel wat van maken hè’), moest ik me behelpen met een plantenspuit. Een pro-actief offensief werd dat! Iedere keer als ik in ninja-zwart trainingspak met super soaker in ambush style over de keukenvloer naar het raam kroop, volgden de duiven mijn guerrilla met de blik die je verwacht bij het intakegesprek in het Pieter Baan Centrum. Ik heb nog overwogen de plantenspuit met accuzuur te vullen voor een doortastender effect, maar dan zou er beneden natuurlijk weer een kind gaan zeuren over een gesmolten gezichtje. Onze flat lijkt soms één lange klaagmuur.

Lang verhaal kort, ik ben nu voor duurzaam gegaan. Drie kraaien van onverwoestbaar hardplastic met bad ass uitstraling. Zij zullen de duivenformaties verjagen met hun boze oog. Althans, dat beweert de website. Vanmorgen zag ik alweer een duif tegen een van mijn killerkraaien aanschurken. Misschien moet ik ze met een vislijn dreigend laten wippen of er naargeestige geluiden bij maken. Feit is dat ik tot nu toe de enige ben die zich het leplazarus schrikt, steeds als ik een blik uit het keukenraam werp. Een Gannik-verschrikker, zou daar een markt voor bestaan?

Rhe Birds
Gannik en zijn trawanten