Dood aan de ectomorfen!
Ik dacht dat ze speciaal geronseld werden voor talkshows, totdat ik hen op vakantie in Amerika overal zag rondlopen: multiponders. Ik heb het over mensen van meer dan honderd kilo, die niet meer in XXL passen; een op de vijf Amerikanen sleept minimaal 50 pond overtollig vet mee. Nou zou je denken dat zoveel dikkerds bij elkaar zich geen minderheidsgroep meer hoeven te voelen. Fout gedacht. Kijk maar eens op hun site. de Fat?so!-club [URL is verlopen].
Geen hobbypage voor gezellige levensgenieters die plezier hebben in hun megamemmen en blubberkonten, maar een defensief pamflet vol argumenten waarom dik beter is. Of beter gezegd, waarom dik niet lelijk is en niet ongezond. For people who don't apologize for their size', luidt hun slogan. Beter had geklonken 'For people who are proud of their pounds!'.
Maar de defensieve, onzekere toon is symptomatisch voor de hele site. Het begint al met tips hoe je je lekker kunt leren voelen in je dikke lichaam:
- Gooi al je kleren weg waar je niet meer inpast (Oftewel: ontken dat je dikker wordt)
- Leer weer te genieten van eten. Eet zoveel je wilt, zoveel als je lichaam werkelijk nodig heeft' (Oftewel: beschouw iedere vorm van zelfdiscipline als maatschappelijke indoctrinatie)
- Sluit vriendschap met mensen die tevreden zijn met hun overgewicht {Oftewel: vermijd zorgelijke kritiek van normale ponders want die kon wel eens terecht zijn)
- Word lid van een zelfrespect-groep (Oftewel: denk niet dat je zonder andermans complimentjes trots op jezelf kunt worden)
- Hou onmiddellijk op met je dieet. (Oftewel: blijf dik anders word je net als de Anderen.)
Welke zichzelf respecterende dikzak heeft er nu behoefte aan deze lullige zelfhulp? Denken de Fatso's soms dat hun lezers nog steeds op het schoolplein gepest worden? Blijkbaar wel, want voor een zie-je-wel-dat-je-niet-de-enige-bent gevoel kun je een lijst aanklikken van duizenden(!) andere surfers die ook allemaal dik zijn, compleet met hun maten en gewicht.
Opvallend is hoe fel de Fatso's gekant zijn tegen twijfelaars, tegen potentiële overlopers die de neiging hebben om te lijnen. Zij worden teruggefloten met een 'wetenschappelijke' ontmaskering van diëten. Diëten zouden in het leven geroepen zijn door de cosmetische miljardenindustrie die de maatschappij langzaam hersenspoelt. Diëten zouden niet werken, slecht zijn voor de gezondheid, anorexia en obsessie veroorzaken en zelfhaat aanwakkeren. Blijkbaar is ook de medische wetenschap betrokken in het complot om van dïkkerds paria's te maken.
Ouders van dikke kinderen wordt wijsgemaakt dat overgewicht de normaalste zaak van de wereld is. Dus als Jantje aan zijn derde patatjes-oorlog toe is geef je hem een schouderklopje.
Maatschappelijke voordelen van een normaal gewicht worden onomstotelijk weerlegd met het argument dat Oprah Winfrey's kijkcijfers 15 procent gekelderd zijn sinds ze is afgevallen ("Ze komt niet meer over als een vriendin, maar als een pinnige autoriteit"). Wie zich gediscrimineerd voelt op de werkvloer wordt tot guerrilla activisme aangezet met buttons ('A waist is a terrible thing to mind') en met voorbedrukte wc-rollen-met-Fat?so! die je stiekem in het bedrijfstoilet moet ophangen. Met dikkerds valt niet te sollen, da's duidelijk.
De Fatso's zijn zo druk bezig met wat anderen verkeerd aan hen vinden dat onduidelijk blijft wat zij nu eigenlijk leuk aan zichzelf vinden. Ik had gehoopt op verhalen van feministische sumoworstelaars die skinheads in steegjes pletten, op een sexhoekje met perverse verhalen over trillende vetrollen en smoorborsten, op recepten voor bacchanalen waarmee je binnen 24 uur een onderkin kunt aankweken. Zat te verzinnen.
En laten we wel wezen: vergeleken bij multiponders zijn volslanke miniponders zo saai dat er niet eens een website voor te verzinnen valt.
