Zilveren Kruis kan geen genoeg krijgen van zichzelf

De grootste vijand van commerciële omroepen is de fast forward knop. Steeds meer kijkers willen zich volsnoepen aan films zonder zich te verslikken in de kilo's reclame die er doorheen geklutst zijn. Daarom nemen ze de films eerst op en jakkeren dan vijftien maal zo snel door de wasverzachters en inlegkruisjes heen.

Toch is het fascinerend om bepaalde reclames in slow motion te analyseren; de ideeën, montage en special effects zijn soms adembenemend (veel topregisseurs zijn in de reclame begonnen). Wat niet wil zeggen dat iedere commercialmaker ambitie heeft. Ergens in Nederland zit een bureautje dat zich koppig afschermt van iedere cinematografische ontwikkeling en huiveringwekkend amateuristische spotjes in elkaar flanst. Kroon op hun werk is de Zorgpolisspot van Zilveren Kruis Ziektekostenverzekeringen.

"Ik heb belangrijk nieuws voor u," begint een pezige vijftiger met grijze föhncoup, stalen bril en smalende blik. Hij lijkt op zo'n oom die je mijdt op verjaardagen omdat hij zijn hond altijd slaat. Zilveren Kruis vond het nodig om haar boodschap, die in iedere normale reclame door een voice-over opgelepeld zou worden, met dit onsympathieke kereltje body te geven.

Geen slimme zet als je bedenkt dat hij ons vertrouwen moet winnen EN ook nog eens ieder shot in beeld blijft: hij houdt zijn praatje voor een blauw scherm waarop iedere scheet 'gevisualiseerd' wordt. Deze vooroorlogse special effects mogen acceptabel zijn bij de Weerman, in een commercial lijkt het net of je een cursus Verzekeringswezen krijgt.

Moet gezegd worden dat de klungeligheid van de techniek in harmonie is met de acteerprestaties van de acteurs, die geronseld lijken tijdens een kantoorborrel. ledere keer als het mannetje wat zegt, ploppen zij achter hem in beeld. "Goed nieuws als u uit het Ziekenfonds moet vanwege promotie..." Plop!: er verschijnt een kantoorklerk die lachend een vruchtengebakje eet en een KNIPOOG uitdeelt naar de camera. "Zilverzorgpolis zorgt voor hulpverlening ter plekke..." Plop!: een jonge vrouw wordt zogenaamd gewond per brancard naar een straaljager gedragen terwijl ze ons LACHEND toezwaait.

Dan een verhaal over alternatieve geneeswijzen en plop!: een enorme close-up van een oor vol acupunctuurspelden. De vrouw die eraan vastzit, glimlacht ons toe met een blik van 'Allemaal onzin hoor, ik haal ze er zo weer uit!'. De stadsTV-promo van Arie de Edelslager is overtuigender.

De Zilverzorgpolisspot is niet alleen amateuristisch, hij duurt ook absurd lang: twee minuten. Werkelijk ieder detail van de polis wordt uitgemolken, tot en met acht shots van Zilveren Kruistelefonistes. Goed, de jongens van Camel Trophy nemen ook de tijd en er is nog een hele lange Giant Suzuki, maar de Zilverzorgpolisspot is zo saai dat-ie maar dertig seconden had MOGEN duren. B

ovendien kan de gemiddelde randdebiel nooit zoveel informatie onthouden. En wil-ie geen cursus, maar een hersenspoeling van MTV flitsen met enge 'ongelukken die je te wachten staan als je geen Zilverzorgpolis neemt', en plaagshotjes van een Zilverzorgzuster met opengeknoopte cup D. Aan de andere kant: zelfs als je deze spot fast forward doorspoelt komt het mannetje nog zo'n acht seconden in beeld. Da's plenty time om zich voor altijd in je geheugen te nestelen.