Kellogg's Fruit 'n Fiber als voedzaam voorspel
'Ontbijt als een koning, lunch als een prins en dineer als een pauper,' las ik ooit in een klef kookboekje. Ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag. Kan zijn, maar geen hond die 's morgens trek heeft. Terecht: een repeterend alarm, een knappende blaas, de ochtendkegel van je partner, jengelende kinderen - ontwaken is een drama, iedere dag weer.
Reclamejongens hebben hier geen weet van. Die denken dat Nederlanders er een wild erotisch nachtleven op nahouden en 's morgens zingend aan de zemelen, noten en fruitsels willen. Pap als passie.
Kellogg's Fruit 'n Fiber. Voor deze Amerikaanse pap duiken we een Nederlandsche polder in, alwaar een actrice van eind dertig naar een gerenoveerde yuppiemolen huppelt. "Nou, dit is 'em dan, onze oude korenmolen," flirt ze met de camera en begint een verhaal over de traditie van volkorenontbijt. Ze draagt geen make-up of bh, wel houthakkershemd en jeans - alles in harmonie met de Gezonde-Natuuraanpak.
Maar dan. Ze schuift aan bij haar man, die aan het ontbijten is. En die ziet eruit alsof-ie een triatlon achter de rug heeft: gekromde rug, wallen onder de ogen, uitgezakte mondhoeken. Geradbraakt. Het wordt nog gekker. "En de molenaar," rondt de vrouw af terwijl ze hem een spottende blik toewerpt, "die hoeft er helemaal NIETS voor te doen..." Hierop laat de man zijn mond openvallen en kijkt ons aan met een wat-gaan-we-nou-godverdomme-krijgen blik.
Wat wordt hier geïnsinueerd? Inderdaad: deze 'molenaar' heeft zijn vrouw de godganse nacht moeten bevredigen. Tot bloedens toe. Zo erg dat hij nu zijn paplepel nauwelijks meer kan vasthouden. Het kan hem dan ook geen reet schelen hoe Kellogg's Fruit 'n Fiber smaakt. Op krachten komen, dat wil hij. Zemelen, noten en fruitsels als noodzakelijk kwaad na seksuele dwangarbeid.
Meer geslaagd is Brinta's Wake Up. Zus bonkt op de deur van de wc, broertje gaat zusje te lijf, oudere zus smijt met schooltas, moeder laat ei aanbakken. De dagelijkse ochtendhel van een doorsnee gezin. In het echte leven zou de vader des huizes scheldend en trappend orde proberen af te dwingen. Zo niet deze pa. Hij schuift oerrelaxed aan tafel en schenkt oerrelaxed zijn ontbijt in, alles met een bijna euforische glimlach op zijn mond.
"Er is een nieuw ontbijt," maakt de voice-over ons wijs. Deze Wake Up kun je huppakee in je glas gooien en opdrinken. Plenty tijd over voor andere dingen. Zoveel tijd dat je in slow motion kunt ontbijten, wat ook letterlijk gebeurt: de man en het gezin zijn in verschillende beeldsnelheden opgenomen. Heel leuk, maar wat echt blijft hangen is die gelukzalige glimlach op pa's smoel.
Wat hier geïnsinueerd wordt? Inderdaad, deze man is seksueel uitvoerig bevredigd. Ongetwijfeld geilt zijn vrouw weer op hem nu hij de tijd neemt voor de ochtendwip. Het kan hem dan ook geen reet schelen dat Wake Up niet voedzaam is, dat er geen zemelen, noten of fruitsels in zitten. Voor hem is de drinkpap een toetje voor een veel grotere behoefte. En da's het grootste compliment dat je ontbijt kunt maken.
