Voor wie meer wil dan de obligate ski-fractuur

Er zijn maar weinig mensen die het hardop durven te zeggen, maar eigenlijk is vakantie een verschrikkelijke onderneming. Synoniem aan gestolen paspoorten, non-stop diarree, koude douches, jengelende kinderen en onbeschofte douane. Aan stress.

Voor gezinnetjes betekent vakantie een aanslag op de gezondheid, voor LAT-stellen is het de nekslag voor hun relatie - na drie weken in één tent kunnen ze eikaars bloed wel drinken.

Ook de loner wacht kommer en kwel. In tegenstelling tot wat zijn vrienden hem hebben wijsgemaakt komt hij in z'n eentje helemaal geen leuke mensen tegen en wordt hij na tien dagen monologue intérieur door de ANWB-alarmcentrale weggesleept. De Vakantieman is niet voor niets ooit Ombudsman geweest.

Helaas is het met vakantie zoals met Kerstmis of oorlog: je kunt er niet omheen. Een harde confrontatie is daarom de beste tactiek. Steeds meer mensen durven het monster in de ogen te zien en boeken een zogenaamde 'outdoor-vakantie'.

Outdoor is een trendy verzamelnaam voor geheel verzorgde zelfmoordacties. Parachutespringen, diepzeeduiken, canyonklimmen en wildwaterkanoën; activiteiten waar vroeger uitsluitend Camel-mannen gek genoeg voor waren gelden nu als dynamisch alternatief voor Torremolinos. In de nineties gaan Johnnie & Anita lekker outdoor.

Om aan deze vraag tegemoet te komen verzinnen de reisbureau's allerlei onduidelijke moderne varianten als parapenten (in de lucht blijven hangen met een parachute) of abseilen (klimmen in watervallen), maar de kern van alle outdoor vakanties is dezelfde: doodsangst als afleider van vakantiestress. "Zolang mensen 't maar vaak genoeg in hun broek doen zeuren ze niet over het eten of muggebulten", redeneren de reisbobo's.

Als doodsangst inderdaad de sleutel is tot vakantieplezier heb je het meeste baat bij een vakantie die direct aansluit bij je primaire angsten. Lijd je aan hoogtevrees? Voor jou is er nu het hippe 'Tien dagen Deltavliegen in de Eifel'. Kost een lieve cent, maar dan wordt er ook een reusachtige vlieger op je rug gebonden en word je onder deskundige begeleiding een ravijn ingeduwd.

Gevaarlijk? 'Toen het deltavliegen ontdekt werd gebeurden er veel ongelukken door slecht materiaal', biecht de folder op. Gelukkig zijn de vliegers nu zo goed dat je met een beetje thermiek een maand in de lucht blijft hangen. Dat scheelt in de verblijfskosten.

Toeristen met een waterfobie moeten gaan wildwaterkanoën. Ook kleuters kunnen tegenwoordig meedoen want in Duitsland is er een kunstmatige stroomversnelling gegraven waar je in kunt oefenen. Het water stroomt er wild, maar er zijn geen scherpe rotsen of enge draaikolken en aan het eind zit een rooster waar het water door wegloopt (spoelt je lichaam altijd aan). Hartstikke veilig.

Zodra je overmoedig bent geworden mag je in een echte rivier peddelen, die vol koraalriffen, watervallen, kaaimannen en humeurige grizzly's zit. Naar verluidt haalt zo'n vijf procent het begeerde kopje Unoxsoep.

Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn met een te hoge adrenalinedrempel voor doodsangst. Lamlendo's die zich vervelen tijdens een duikvlucht of bergbeklimming. Die gaan straks tegen Frits Bom aanzeuren: "Ik mocht met mijn Delta de Euromast niet af" of: "Ik mocht niet zonder uitrusting de K2 beklimmen." Keiharde garanties voor doodsangst zijn nu eenmaal moeilijk te krijgen.

De betrouwbaarste indicatie zijn de kleine lettertjes achterop de folder, onder het kopje, 'verzekeringen'. Als er staat: 'Stichting X aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor enig lichamelijk letsel...' zit je waarschijnlijk safe.