Lakonieke reality-tv over auto-ongelukken
De Stadsomroep wordt nog wel eens uitgelachen om zijn lulkoekitems over hondepoep en dubbel parkeren, maar het zijn de grote zuilen die de echte non-programma's in elkaar flanzen. En dan bedoel ik nog niet eens de kook- en tuinierspecials (heel fascinerend om met een kater naar te kijken), maar de programma's die uit echte non-informatie bestaan. Programma's als 'Blik op de Weg' van de NCRV.
De multi-interpretabele titel is met beleid gekozen. Want 'Blik op de Weg' oogt alsof het geïmproviseerd is door een televisieploeg die, onderweg naar huis, plots over de autotelefoon te horen heeft gekregen dat ze nog dertig minuten zendtijd moet volschieten. "Shit, shit, shit," zal de regisseur gedacht hebben, "hoe smeer ik dat gat dicht. Snel de politieradio aanzetten, misschien dat er ergens een ongeluk gebeurd is..."
Het resultaat is een wezenloze reeks shots van ongelukken of bijna ongelukken - een auto die op een tram geknald was, een auto die een huis was binnengereden en een automobilist die gevaarlijke inhaalmanoeuvres maakte - en een 'impressie' van een dagje Wegenwacht, met als klappers een zoektocht naar de autosleuteltjes van twee sport-vissers(!) en de startproblemen van een dame die haar licht had laten branden(!)...
Met open mond heb ik naar 'Blik op de Weg' zitten kijken: ik kon het met geen mogelijkheid plaatsen. Aan de ene kant was de toon zo bot dat het aan het absurdisme van Python grensde (de presentator gaf koddig bedoeld commentaar op de auto-ongelukken: "Dat was een wel heel bijzondere manier van parkeren!") en aan de andere kant was de stijl zo bloedeloos dat het voor een uitgewrongen theorieles van Veilig Verkeer Nederland kon doorgaan.
Voor reality TV was het weer te emotie-arm: geen huilgesprekken met familieleden van zojuist platgereden weggebruikers of close-ups van gehalveerde egeltjes. En voor een no budget variant op de beruchte sport-sensatieprogramma's (waarbij je coureurs in vlammen ziet opgaan en skischansspringers hun nek ziet breken) was het weer te knullig.
Nee, 'Blik op de Weg' leek nog het meest op restmateriaal van de Stadstelevisie, op video-afval dat ze voor een habbekrats hadden opgekocht en lukraak aan elkaar geplakt. God beware me als dit inderdaad het geval is, want dan kun je er vergif op innemen dat ze per kilo hebben ingeslagen - en volgen er nog non-specials als 'Blik op het Mes' over junkies die misschien Hoog Catharijneshoppers gaan bedreigen en 'Blik op Oneindig' over studenten die misschien van de IBB-flat gaan afspringen.
