Nieuwszender zet vooral zichzelf voor het voetlicht

CNN International, the world's news leader. Meer dan honderd miljoen huishoudens in meer dan 200 landen kijken naar Ted Turners geesteskind. Waarom? Omdat ze niets beters te doen hebben? Omdat er niets beters op de buis is? Omdat er toevallig een spannende oorlog in Verweggistan is? In ieder geval niet omdat ze op de hoogte willen blijven van het wereldnieuws. Want CNN bedrijft niet zozeer journalistiek, als wel 'feitendramaturgie'.

De verslaggeving van CNN is uitgesproken oppervlakkig. Daarover geen discussie. CNN beseft haar tekortkomingen zelf dondersgoed, en compenseert ze met een bruisende news-score propaganda: iedere vijf minuten probeert ze ons brein te wassen met een bombardement aan spotjes waarin ze zichzelf tot grootste en dus belangrijkste nieuwskanaal uitroept, terwijl ze ons onderbewustzijn inpalmt door een 'goed geolied' en 'hard werkend' redactieteam achter de nieuwslezer te ensceneren. CNN's imago: "We graven misschien niet diep, maar we zoeken hard en vinden veel!"

Toch is hun berichtgeving ook in kwantitatief opzicht beperkt. Het spervuur van nieuwsklappers, waar CNN patent op zegt te hebben, blijkt niets anders dan een voortdurende herhaling van dezelfde nieuwtjes, die nog eens opgefokt en opgeklopt worden door een neurotisch MTV-montage-ritme. Béng. Béng. Béng. In de wereld van CNN worden er iedere seconde zeslingen geboren, regeringen omver geworpen en Jumbo's gekaapt, maar het zijn wel steeds dezelfde zeslingen, regeringen en Jumbo's.

Welbeschouwd heeft CNN te weinig nieuws en te veel tijd. Dit probleem ondervangt ze weer met 'specials' over volstrekt overbodige, maar o zo ontroerende en herkenbare regionale wetenswaardigheden ('zwangere otter uit rioolbuis gered'), en met economische lariekoekprogramma's als 'Businessworld' en 'Your Money', die gepresenteerd worden door ideale schoonzonen, en die zó oppervlakkig zijn dat zelfs een beginnende yup ze voor satire zal verslijten.

Voor de paar idioten die persoonlijkheid bij CNN zoeken, is er de talksow van Larry 'Don't go away' King, die playmates en ex-presidenten aan diepte-interviews onderwerpt. Zijn show is inderdaad uniek, want Larry's hypermanische interviewstijl laat zelfs de meest professoionele Witte Huis PR-klepper geen ruimte voor een antwoord. Larry interviewt altijd Larry.

Veel poeha en weinig nieuws... Toch kijkt heel de wereld ernaar. Waarom? Omdat CNN, in de beste Hollywood-traditie, zijn nieuws als een spannende film weet te brengen. Omdat ze de Golfoorlog als een kruising tussen 'Platoon' en 'War Games' presenteert, de ramp in de Bijlmer als 'The Towering Inferno', en de val van de Italiaanse regering als 'The Godfather'. Omdat film nu eenmaal overtuigender is dan realiteit.

Hoogtepunt in CNN's feitendramaturgie is zijn laatste promotiespotje, waarin ze historische gebeurtenissen in slow motion en in overvloeimontage, ondersteund door Mozarts Requiem, als een droom door de buis heen laat zweven. Adembenemend. Op zulke momenten laat Ted Turner zien wat hij werkelijk wil zijn: geen journalist, maar God.