Henk van der Meijden hijgt door in TV Privé
Bij ons thuis lazen we naast de NRC de Telegraaf. "Dat geeft balans," wist mijn vader. Ik vond het allang best, want de Telegraaf had een hele rubriek vol gossip. Vooral het vage fotootje van de auteur fascineerde me: tragische ogen met apocalyptische diepgang - een man die altijd het slechtste in de mens weet te vinden. Ik heb het natuurlijk over Henk van der Meijden.
Toendertijd nog een onbeduidend nieuwsjagertje, maar inmiddels door zijn consciëntieuze karakter en dikke huid de belichaming van nederroddel. Probleem met Henk is dat hij meer wil zijn dan riooljournalist: een Ueberpaparazzi waar sterren graag mee gezien worden. Stralen met zijn slachtoffers. Daarom laat hij zijn apocalyptische tronie elke week op SBS6' TV Privé zien. En valt dan vies door de mand. Want Henk mist niet zozeer geweten, als wel gêne.
Bij een charmante Ueberpaparazzi hoort natuurlijk een sexy Ueberdiva. Daarom is zijn gast Anna Nicole Smith, de Texaanse playmate die een 89-jarige oliemagnaat trouwde en nu processen voert om diens erfenis binnen te halen. Omdat Anna's aura niet echt uitkomt tegen het druilerige Nederlandse decor, heeft Henk haar uitgenodigd voor een romantisch etentje in Rome.
Even lijkt de ontmoeting stijlvol. Henk in zijn kameelharen jas, flanerend met de boomlange Marilyn Monroekloon voor het Colosseum. Maar in het restaurant, tijdens het interview, leren we Henk kennen zoals Henk schrijft. Met een mond vol spetterende spaghetti: "At ze Oscars joe loekt so fat. Did joe fiel unheppie?" / "Wil jou hef joor brests enlarged wans moor?"/ "Zoe joe want zoe be ze nekst Marilyn Monroe?"
Henks steenkolen-Engels wordt slechts overtroffen door zijn amechtige, glibberende, zeg maar rukkende interviewtechniek. Abject, dat is hij. Nicole veinst of ze zich gevleid voelt, maar kan een huivering niet onderdrukken. Henk merkt daar natuurlijk niets van. Erger nog, hij gaat zo op in zijn rol van playboy dat hij bezorgd informeert naar Anna's slachtofferrol in de roddelpers: "You are portraajd as a sexfriek wiz a lust for monney. Did joe suffer from zat?" Zijn mondhoeken zijn rood van de ketchup.
Henk is zijn identiteit kwijt. Hij wil te graag anders. Mist balans, zou mijn vader zeggen. Onlangs is hij afgetreden als hoofdredacteur van Privé en loopt al enige tijd de theatermogol uit te hangen met Endemol-achtige musicaldraken. Henk wil respect.
Maar Henk zal altijd Henk blijven. En terwijl Anna Nicole La Dolce Vita loopt te spelen met zwabberende borsten in de Trevi fontein, kijkt Henk met schichtige oogjes om zich heen. Alsof er ieder moment een boze Bekende Nederlander op een scooter aan kan komen scheuren om hem in de fontein te sodemieteren. Zijn blik niet langer apocalyptisch, maar ordinair paranoïde.
