Gladgestreken dierenmishandeling achter het riet
Heel gênant om te bekennen, maar als puber ben ik fanatiek hengelaar geweest. Terwijl andere jongens aan BH's zaten te plukken raakte ik opgewonden van een gespannen hengeltopje. Heel gênant, zeker omdat sportvissers met een ultra lullig imago kampen: regenpakken, brillen, bivakmutsen, mobiletjes, bloempotcoupes.
Toch was de reden waarom ik er uiteindelijk mee gestopt ben niet het gebrek aan flirts, maar een kwaad geweten. Iets in me zei dat mensen ook niet aan hun haar het water ingetrokken wilden worden, gewogen, en weer op het droge gesmeten. Vissen was fout.
Inmiddels ben ik een kwart eeuw visser-af, maar zijn de perverse gevoelens nog niet helemaalafgestorven. Diep van binnen verlang ik naar een krom engeltopje. Vorige week zondag heb ik gezondigd en naar RTL4's Vis-TV gegluurd.
"Vissen is een passie die zich vertaalt in wat er onder en boven de waterspiegel afspeelt", verduidelijkt een vouwelijke voice-over met nauwelijks verholen spot, terwijl er op de achtergrond een middeleeuws fluitmuziekje zenuwt. "Hengelaars streven rust na en willen toch bezig zijn op een milieuvriendelijke manier."
En ja hoor, daar gaan ze: een hele file van ronkende Kadettjes over de dijk. Baarsjesjagers. Bij deze wedstrijd gaat het niet om de lengte per vis maar om het aantal vissen. Dus staan er honderden bodywarmers met minuscule hengeltjes minuscule visjes te vangen. Bah. Dat zijn geen echte vissers. Ook het item over zwartvissen kan me niet echt opwinden (gefrustreerde controleur met druipsnor: "Nee als zodanig heb ik dus geen opsporingsbevoegdheid, maar ik kan dus wel de politie waarschuwen!").
Allemaal opvulling. Ik wil the real thing. Ik wil big mamma's. De presentator, een Janmaat met plat Rotterdams accent en skijack, voelt dat haarfijn aan. Hij neemt ons mee op karperjacht Enorme werphengels, grimmige blikken en halfzachtgekookte aardappels. Op de achtergrond zwelt een pompeuze hardrockgitaar aan, en wammes!, daar wordt een vijftienponder aan de haak geslagen.
Het water begint te kolken, de hengel staat op knappen, andere hengelaars halen hun lijn weg. Een enorme spiegelkarper vecht om zijn vrijheid en wordt langzaam binnengetakeld. Wat een sensatie!
Maar, net als vroeger, is de kick van korte duur. Als ik die enorme karper op het gras naar lucht zie happen, panisch van de stress en met een haak in zijn bloedende mondhoek, weet ik weer 'waarom'. Ook de hengelaar voelt nattigheid. Hij houdt de vis bijna teder vast, en zegt: "Zoooo, nu mag je weer terug. Lekker kuitschieten."
Lekker kuitschieten? Lekker miskramen zal je bedoelen. Laten we elkaar geen mietje noemen, iedere sportvisser is een beul. Ook de stiekeme TV-visser. Voor straf mag ik een week niet aan mijn oude hengeltopje zitten.
