Catherine Keyl fluistert over homoseksualiteit
Er bestaan twee soorten televisieprogramma's over seks. Je hebt de bezorgde praatprogramma's waarin over kleine pikken en kleine borsten gezeverd wordt (kijkcijfersleutel: herkenning), en je hebt de sensatieprogramma's waarin een pak-em-beet Willibrord Frequin de Walletjes afstruint op zoek naar hoeren die hun werk lekker vinden (kijkcijfersleutel: masturbatie).
RTL 4 probeert met 'Sex: de stand van zaken' op beide paarden te gokken: enerzijds krikt ze de kijkcijfers op met ranzige opnames, maar anderzijds probeert ze zich in te dekken met politiek correcte interviews.
Catherine Keyl, bekend van de 5 Uur Show, neemt zowel de samenstelling als de presentatie ervan voor haar rekening. De aflevering heette: 'Homoseksualiteit en lesbiennes' (blijkbaar zijn lesbiennes niet homoseksueel). Om de indruk te wekken dat ze haar burgerlijke imago achter zich had gelaten en mans genoeg was voor zo'n controversieel onderwerp, had Keyl haar gezicht extra krap laten kadreren en extra hard laten uitlichten - alsof het om euthanasie ging.
Maar zodra ze haar bek opentrok herkenden we de oude Catherine: ze beweerde dat homoseksualiteit al VEEL LANGER bestaat dan de meeste mensen denken. Jawel. En om deze boude uitspraak kracht bij te zetten liet ze een lesbisch filmpje uit begin deze eeuw liet zien.
Na deze historische openbaring was het tijd om wat homo's aan de tand te voelen. Geen saaie huis-, tuin- en keukenhomo's natuurlijk, maar homo's uit HET CIRCUIT. Meiden op een pottenavond in de iT werden belaagd met tenenkrommende 5 Uur-vragen ("Mis je dan niet iets als je met elkaar naar bed gaat?") en in een toeristenclub vol jonge homoboys sloeg ze godbetert een Rondom Tien-toon aan ("Wat is die kick dan? Hoe lang denk je hier nog mee door te gaan?"). De rondleiding in de homojungle werd gecompleteerd met een impressie van een travestieshow, een tangacontest en veel aan en door elkaar hangende lesbo's.
Heel fijn, dit apies kijken, maar een programma over homoseksualiteit vereist natuurlijk wel een extra nadrukkelijk politiek correcte component. Daarom nog een obligaat gesprekje met een echte homo-schrijver ("U had homoseksuele gevoelens, hè!?"), met een echte niet-homo politieman ('Helpt dat nou, aangifte doen van potenrammen?") en met de hoofdredacteur van de Gaykrant. Deze Henk Krol had veel interessants te vertellen ("Homo's doen zelden aangifte van potenrammen omdat het merendeel huisvaders met een dubbelleven is"), maar dat kon het programma niet redden.
Keyls aanpak is te stuitend. Ze doet zich voor als een wereldse vrouw die taboes wil doorbreken, maar presenteert de homo-scene als een arena van defensieve trutten en hysterische allesneukers. Ze was niet voor niets zo geschikt voor de 5 Uur Show.
