SF-serie The Voyager doet naar Big Bang snakken

Fans zijn monogaam. En al mag ik mezelf misschien geen volbloed Trekkie noemen, toen ik noodgedwongen van Star Trek op The Next Generation over moest stappen ervoer ik dat als vreemdgaan. Ik miste het geile smoel van James T. Kirk, de ruzietjes tussen Spock & Bones, de borsten van Uhura, het accent van Scotty. Ik was mijn vrienden kwijt en had weinig trek in nieuwe.

Maar. Tegen wil en dank vond ik The Next Generation veel boeiender. De special effects waren overtuigender, de scripts abstracter (meer echte science-fïction) en al waren de personages wat braaf, de acteurs speelden de oude garde volledig weg. Hell, als je goed keek was die kale schoolmeester Jean-Luc Picard meer vent dan de pafferige Kirk.

Nu, na een decennium Picard, Troy, Data en Worf moeten we weer van partners verwisselen. Vreemd gaan met de politiek correcte bemanning van The Voyager. The Voyager gaat over een ruimteschip dat per ongeluk aan de verkeerde kant van het heelal terecht is gekomen. Zelfs op warp-snelheid zal de bemanning er minimaal zeventig jaar over doen om thuis te komen. Heel erg allemaal, en elke aflevering wordt even de hoop gewekt dat The Voyager via een gat in de ruimte de weg af kan snijden. De kijker beseft dat dit niet zal lukken als de serie hoge kijkcijfers gaat scoren, maar ik betwijfel of dat gebeurt.

The Voyager is namelijk erg vervelend. Zo wordt het andere-kant-van-het-heelal-gedoe in het geheel niet uitgediept; weer zijn de aliens humanoïden met latex maskers die een actueel aards probleem aankaarten. Verder is de casting van de kapiteinsrol - voor de eerste maal een vrouw, heel politiek correct! - een miskleun. De producenten kozen voor een actrice die, om op te bieden tegen de testosteron van Shatner en de scherpte van Stewart, voortdurend loopt te knauwen en te snauwen. Een feministisch karikatuur.

Soit. Elke nieuwe relatie moet je de kans geven. En eerlijk is eerlijk, laatst zag ik een fascinerende aflevering. Ze draaide vooral om luitenant B'Elanna Torres, een half-Klingon half-mensenvrouw die ondanks haar geribbelde Klingon voorhoofd en dankzij haar vurige Klingon karakter enorm spannend overkomt. Torres was gevangen genomen door intergalactische leprozen die de Klingon-genen aan haar lichaam wisten te onttrekken. Hierdoor werd ze opeens volbloed mens, en kon de kijker de actrice dus eenmalig zonder grime zien! Heel gewaagd (bij Spock of Worf durfden ze zoiets niet te flikken).

Maar wat me zo trof, was dat B'Elanna zonder Klingon-grime minder sexy overkomt - het is juist dat geribbelde voorhoofd dat haar spannend maakt. Zoals ik al zei, een nieuwe relatie moetje even aftasten.