Mutsen piepen over porno bij Catherine Keijl
Voor een geslaagde talkshow heb je wrijving nodig tussen gasten en publiek. Veel wrijving. Er moet gescholden worden, gejoeld, gedreigd en gevochten. Maar afgelopen vrijdag bij Catherine Keijl werd er alleen maar gegiecheld, geproest en gebloosd. Dat was te verwachten, want het onderwerp luidde 'Wat vinden vrouwen van pornofilms'. De enige die last van wrijving kreeg was ik.
Catherine was zo slim geweest om niet vier aantrekkelijke, door de wol geverfde, seksueel actieve uitgaansbeesten uit te nodigen, maar vier defensieve huisvrouwen van om-en-nabij de vijftig met bevroren permanentjes. Op Catherine's verzoek hadden zij porno video's bekeken en moesten nu over hun indrukken vertellen. Nou, walgelijk vonden ze het. Smerig. Jakkie bah bah. Niet romantisch, geen verhaal, te weinig gestreel. En natuurlijk waren ze geen moment opgewonden geraakt.
Hun reactie was zo voorspelbaar dat ik me er nauwelijks aan kon ergeren. Dat deed ik me deste meer aan het publiek. Elke keer als er termen als 'stijve' of 'tiet' vielen barstten de dames in gegiechel, geproest, en zelfs gekreun los; als Catherine een van hen een vraag stelde wendde die zich met een knalrode kop af. Het leek wel een klas vijftienjarige schoolmeiden tijdens voorlichting.
Zo mogelijk nog irritanter was de zogenaamde deskundige, een feministisch correcte Belg met rattensnorretje die de hulpgroep 'Levenskracht' opgericht had. Hij gaf af op macho mannen en beweerde dat porno puberaal was. Mensen moesten hun innerlijk opnieuw ontdekken om werkelijk van seks te kunnen genieten, zo vond hij. Vanzelfsprekend wist hij ook hóe dat moest en probeerde vervolgens de zaal geil te maken met een New Age-verhaaltje over 'deuren die geopend moesten worden'.
De zaal reageerde - inderdaad - met gegiechel en geproest. En ook met gemor, want de meeste dames waren natuurlijk getrouwd met zo'n botte macho als waar de Belg op afgaf.
De sfeer werd zo infantiel dat zelfs Catherine zich begon te ergeren. Ze confronteerde de dames met een enquête waaruit bleek dat vijftien procent van de aanwezigen wel eens een smerig filmpje huurt. En bovendien, zo wist Catherine, was uit wetenschappelijk onderzoek met elektronische tampons gebleken dat de meeste vrouwen wel degelijk nat worden van pornofilms, hoezeer zij dit ook ontkennen. Dus ophouden met dat gegiechel.
Toch waren het niet Catherine's eye openers die voorkwamen dat ik rood aanliep van de wrijving, maar de getuigenis van een echte deskundige, een ex-pornosterretje. Tot afgrijzen van de dames vertelde ze met stralend gezicht hoe prettig en bevredigend ze haar werk had gevonden. Ze had haar grenzen kunnen stellen (geen plasseks, één man tegelijk) en genoten van het exhibitionisme. Ze klonk overtuigend en begrijpelijk. Langzaam verstomde het gegiechel en geproest in de zaal.
