• nieuw
  • over Rein
  • Keukendrinkers
  • Coef
  • blog
  • filmrecensies
  • columns
  • muziek
  • contact

Rein Hannik

  • Victoria
  • Amy
  • Inherent Vice
  • Foxcatcher
  • Birdman
  • Onder het Hart
  • The November Man
  • A most wanted man
  • Club Sándwich
  • Boyhood
  • Starred Up
  • The Wolf of Wall Street
  • Mandela: Long Walk to Freedom
  • Captain Phillips
  • The Young And Prodigious T.S. Spivet
  • Het Diner
  • Elle S’en Va
  • Gravity
  • Rush
  • Kapringen
  • The Sapphires
  • Disconnect
  • Only God Forgives
  • The Iceman
  • Los Amantes Pasajeros
  • Two Mothers
  • Quartet
  • Spring Breakers
  • Kon-Tiki
  • Mama
  • The Imposter
  • Great Expectations
  • Flight
  • Zero Dark Thirty
  • Django Unchained
  • Paradies: Liebe
  • Life of Pi
  • Seven Psychopaths
  • Lawless
  • Argo
  • Haute Cuisine
  • The Campaign
  • Savages
  • Innocence of Muslims
  • The Angels' Share
  • Take This Waltz
  • 360
  • Lockout
  • Eldfjall
  • Brave
  • How I Spent My Summer Vacation
  • Starbuck
  • Somewhere Tonight
  • Cosmopolis
  • Prometheus
  • On the Road
  • Jackie
  • Salmon Fishing in the Yemen
  • This Must Be the Place
  • Headhunters
  • Take Shelter
  • Haywire
  • Intouchables
  • Extremely Loud & Incredibly Close
  • Man on a Ledge
  • The Woman in Black
  • Hugo
  • Shame
  • A Good Old Fashioned Orgy
  • The Iron Lady
  • Trespass
  • The Rum Diary
  • Tinker, Tailor, Soldier, Spy
  • Anonymous
  • Texas Killing Fields
  • La Piel Que Habito
  • Margin Call
  • Drive
  • The Adventures of Tintin
  • Abduction
  • Beginners
  • Warrior
  • Jane Eyre
  • Colombiana
  • Midnight in Paris
  • Crazy, Stupid, Love.
  • The Devil's Double
  • La Prima Cosa Bella
  • The First Grader
  • Super 8
  • Larry Crowne
  • Horrible Bosses
  • Le Gamin au Vélo
  • La Conquête
  • Adem
  • Happythankyoumoreplease
  • The Trip
  • Trust
  • Source Code
  • Tous les Soleils
  • Rien à Déclarer
  • Trolljegeren (Troll Hunter)
  • Water for Elephants
  • Never Let Me Go
  • World Invasion: Battle Los Angeles
  • Paul
  • Limitless
  • Barney's Version
  • Gods Eigen Parochie
  • Blue Valentine
  • Hereafter
  • The Eagle
  • 127 hours
  • The King's Speech
  • True Grit
  • Black Swan
  • Sonny Boy
  • The Tourist
  • The Way Back
  • Love Ranch
  • Little Fockers
  • Burlesque
  • New Kids: Turbo!
  • The Kids Are All Right
  • Buried
  • Fair Game
  • Another Year
  • Cell 211
  • The Social Network
  • The Town
  • Despicable Me
  • Snabba Cash
  • Exit through the Gift Shop
  • Wall Street: Money Never Sleeps
  • The American
  • Machete
  • Shanghai
  • El Secreto de Sus Ojos
  • Crime d'Amour
  • The Joneses
  • Salt
  • Brooklyn's Finest
  • Inception
  • Me and Orson Welles
  • Greenberg
  • Get Him to the Greek
  • Nordwand
  • Letters to Juliet
  • Ondine
  • Dossier K.
  • Ajami
  • When You’re Strange
  • Robin Hood
  • l'Immortel
  • Iron Man II
  • Wickie de Viking
  • Green Zone
  • Desert Flower
  • Remember Me
  • Solomon Kane
  • The Road
  • The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans
  • Invictus
  • The Lovely Bones
  • Nine
  • The Hurt Locker
  • The Box
  • Edge of Darkness
  • A Serious Man
  • Up in the Air
  • The Men Who Stare at Goats
  • Old Dogs
  • Avatar
  • Brothers
  • Precious
  • Paranormal Activity
  • Das Weisse Band
  • Whatever Works
  • Le Hérisson
  • New York, I Love You
  • A Film with Me in It
  • Bright Star
  • Up
  • Happy End
  • Carmen van het Noorden
  • The Other Man
  • My One and Only
  • Funny People
  • Inglorious Basterds
  • The Taking of Pelham 1 2 3
  • Ice age 3: Dawn of the Dinosaurs
  • Effi Briest
  • State of Play
  • Unspoken
  • Easy Virtue
  • Coco avant Chanel
  • The Young Victoria
  • Sunshine Cleaning
  • Appaloosa
  • X-Men Origins: Wolverine
  • Mammoth
  • The Boat that Rocked
  • Knowing
  • Monsters vs Aliens
  • The Unborn
  • Defiance
  • Two Lovers
  • Gran Torino
  • L'Ennemi Public N° 1
  • Slumdog Millionaire
  • Doubt
  • The Curious Case of Benjamin Button
  • Revolutionary Road
  • Incendiary
  • Hurlyburly
  • Entrapment
  • My Name is Joe
  • 8 mm
  • Gods And Monsters
  • A Simple Plan
  • Star Trek: Insurrection
  • The Siege
  • Mulan
  • Winterschläfer
  • Nightwatch
  • The Truman Show
  • H2O
  • Taxi
  • Saving Private Ryan
  • The Ice Storm
  • The Wedding Singer
  • The Real Blonde
  • Butcher Boy
  • U.S. Marshalls
  • The Rainmaker
  • Mouse Hunt
  • Money Talks
  • U-Turn
  • The Postman
  • G.I. Jane
  • One Night Stand
  • Night Falls on Manhattan
  • Fathers' Day
  • L.A. Confidential
  • The Peacemaker
  • A Life less Ordinary
  • Air Force One
  • Dying to Go Home
  • Addicted to love
  • Conspiracy Theory
  • Scream
  • Turbulence
  • The Frighteners
  • Drifting Clouds
  • Karakter
  • I Shot Andy Warhol
  • The Pillow Book
  • The People vs Larry Flynt
  • The Relic
  • Trees Lounge
  • Courage under fire
  • Jack
  • Mon Homme
  • Emma
  • Escape from L.A.
  • The Last Supper
  • Fargo
  • A Couch in New York
  • 16e Nederlands Film Festival
  • Jude
  • The Quest
  • Trainspotting
  • Phenomenon
  • Denise Calls Up
  • The Juror
  • Barb Wire
  • From Dusk Till Dawn
  • Nick Of Time
  • How To Make An American Quilt
  • Girl 6
  • Mighty Aphrodite
  • Diabolique
  • Dead man
  • Shanghai Triad
  • Twelve Monkeys
  • Mr Holland's Opus
  • Dead Man Walking
  • De Jurk
  • Leaving Las Vegas
  • Casino
  • Nixon
  • Ace Ventura: When Nature Calls
  • Heat
  • To Die For
  • The Usual Suspects
  • Kids
  • Johnny Mnemonic
  • Clockers
  • Sister, My Sister
  • Das Versprechen
  • La Haine
  • A Walk in the Clouds
  • Desperado
  • Lisbon Story
  • Take Care of Your Scarf, Tatjana
  • The Net
  • Species
  • Nine Months
  • Se7en
  • While You Were Sleeping
  • Living in Oblivion
  • 15e Nederlands Filmfestival
  • Antonia
  • Land and Freedom
  • Carrington
  • French Kiss
  • Die Hard with a Vengeance
  • Sleep with Me
  • Bad Boys
  • Ed Wood
  • Rob Roy
  • A Bronx Tale
  • Muriel's Wedding
  • Prêt-à-Porter
  • Shallow Grave
  • Stargate
  • Amateur
  • Drop Zone
  • Hoogste Tijd
  • Just Cause
  • Léon
  • Nell
  • Once Were Warriors
  • Chasers
  • Death and the Maiden
  • Disclosure
  • Eat Drink Man Woman
  • Pulp Fiction
  • Suite 16
  • Exotica
  • The Crow
  • The Mask
  • True Lies
  • Natural Born Killers
  • Wyatt Earp
  • Rock 'n Roll Junkie
  • Clear and Present Danger
  • The Last Seduction
  • Wolf
  • Moge U Gelukkig Worden (T'aves Bachtalo)
  • Angie
  • The Paper
  • True Romance
  • Blink
  • Friends
  • Naked Gun 33⅓: The Final Insult
  • De Flat
  • Bad Boy Bubby
  • La Ardilla Roja
  • Philadelphia
  • Wayne's World II
  • The Joy Luck Club
  • Carlito's Way
  • Deceived
  • Naked
  • Man Trouble
  • II Grande Cocomero
  • Addams Family Values
  • Sleepless in Seattle
  • Night and the City
  • The Real McCoy
  • Alladin
  • King of the Hill
  • What's Love Got to Do with It
  • The Firm
  • Jurassic Park
  • 13e Nederlandse Filmdagen
  • Dave
  • The Fugitive
  • Sliver
  • Jamón, Jamón
  • Benny and Joon
  • Whispers in the Dark
  • In the Soup
  • Oeroeg
  • Malcolm X
  • The Lawnmower Man
  • Singles
  • Red Rock West
  • Simple Men
  • Lorenzo's Oil
  • Les Nuits Fauves
  • Scent of a Woman
  • Daens
  • Vals Licht
  • Glengarry Glen Ross
  • Triple Bogey on a Par 5
  • II Ladro di Bambini
  • Sister Act
  • Thelonious Monk: Straight, no Chaser
  • A League of Their Own
  • Unforgiven
  • Husbands and Wives
  • Raising Cain
  • Bashu
  • 12e Nederlandse Filmdagen I
  • 12e Nederlandse Filmdagen II
  • Life on a String
  • La Condanna
  • Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Café
  • White Sands
  • The Favour, the Watch and the Very Big Fish
  • V.I. Warshawski
  • Nuit et Jour
  • Freejack
  • Basic Instinct
  • Hook
  • La Gloire de Mon Père | Le Chateau de Ma Mère
  • The Last Boy Scout
  • Cape Fear
  • Salt on Our Skin
  • JFK
  • Dead Again
  • Rambling Rose
  • Shattered
  • Bingo
  • Eve of Destruction
  • The Evil Empire
  • Harley Davidson and the Marlboro Man
  • A Kiss before Dying
  • What about Bob?
  • Guilty by Suspicion
  • Thelma & Louise
  • Delicatessen
  • Oscar
  • King Ralph
  • Filofax
  • Fire Birds
  • The Bonfire of the Vanities
  • The Doors
  • Q&A
  • The Grifters
  • Awakenings
  • Eline Vere
  • Regarding Henry
  • The Freshman
  • Navy Seals
  • Pacific Heights
  • The Neverending Story II
  • Cadillac Man
  • Henry and June
  • Ghost
  • Goodfellas
  • I Love You to Death
  • Dick Tracy
  • 10e Nederlandse Filmdagen II
  • 10e Nederlandse Filmdagen I
  • Days of Thunder
  • Wild at Heart
  • Revenge
  • Wrong Bet
  • Renegades
  • The Delinquents
  • Uncle Buck
  • Johnny Handsome
  • Internal Affairs
  • Always
  • Dad
  • Born on the Fourth of July
  • Harlem Nights
  • Casualties of War
  • Dead Poets Society
  • The Abyss

Filmrecensies 1989 - 2015

Victoria

Categorie: Filmrecensies 1989 - 2015
Gepubliceerd: 30 augustus 2015

De onontkoombaarheid van ware tijd

‘Real time’ heet dat, als de tijd die in een filmverhaal verstrijkt overeenkomt met de tijd in de bioscoop. Vooral bij een thriller is het een uiterst effectief middel om de kijker te betrekken bij de held, zeker als er sprake is van een ultimatum (‘Nick of Time’). Uiteraard is die ware tijd een illusie; de opnametijd van een film neemt vele malen langer in beslag. Normaal gesproken dan.

De Duitse regisseur Sebastian Schipper heeft het concept nou eens letterlijk genomen met Victoria. Hij draaide de film in één lang shot van twee uur en twintig minuten. Twee keer heeft de crew het over moeten doen; de derde versie draait in de bioscoop. Alleen al op papier een gedurfd experiment, dat effe wat meer indruk maakt dan gepolijste filmhuisdarling Birdman die de kluit belazerde met onzichtbaar aan elkaar geplakte scènes. Victoria is de real deal.

En nee, het ellenlange shot waaruit Victoria bestaat is niet statisch, net zo min als de Spaanse expat dat zelf is. Na een avondje eenzaam dansen leert ze een paar wilde gozers kennen in de straten van Berlijn. De mannen nodigen haar uit om mee ‘op pad’ te gaan. Even aarzelt ze, maar al gauw hoort ze de lokroep van avontuur – om twee uur later gezocht te worden door het complete politie-apparaat.

Wie denkt dat de real time van Victoria weer zo’n gimmick is om de aandacht van de media te trekken, wordt flink op zijn nummer gezet. Zonder montage – en dus kijkrust – ervaar je deze achtbaanrit als even onontkoombaar als het lot van de groep. Je wordt meegesleurd met hun avontuur, voelt waarom Victoria met hen het diepe in springt, begrijpt waarom ze elkaar trouw blijven als de stront de ventilator raakt. Vorm en inhoud zijn één, de gimmick is functionele techniek.

Natuurlijk kan een film met zo’n extreme continuïteit en focus niet iedere seconde boeien. Net als in het echte leven zijn er momenten van ergernis (Victoria is wel erg naïef), verveling (de geïmproviseerde dialogen zijn verre van pakkend) en uitputting (de film duurt zeker 20 minuten te lang). Maar Victoria is ook niet bedoeld voor een gezellig avondje uit. Het is een uitdaging voor de filmverkenner die eindelijk weer eens de lokroep van avontuur wil horen.

Vonnis: **** van de *****

Victoria
Gadoorgadoorgadoor

Amy

Categorie: Filmrecensies 1989 - 2015
Gepubliceerd: 20 augustus 2015

De ster die eigenlijk alleen maar wilde zingen

Het is moeilijker een slechte film van een goed scenario te draaien dan een geslaagde film op basis van een beroerd script, zegt men wel. Zo zijn er ook onderwerpen waarover je met de kwaadste wil van de wereld geen mislukte documentaire kunt maken. Amy Winehouse is er zo een. Amy staat voor authenticiteit, dat magische begrip, dikwijls gekaapt en uitgehold door het PR-wezen, maar bij haar werkelijk van toepassing en een magneet voor publiek. Miss Winehouse was een zangeres die je in je hart sloot, zelfs als haar rauwe stemgeluid je tegenstond.

Wat meehelpt is dat ze de eerste echte ster was die is opgegroeid in het telefooncameratijdperk. Er is onnoemelijk veel beeldmateriaal voor handen. Slechts een kwestie van ijver dus om hier een dijk van een docu van te maken. Maar cineast Asif Kapadia is meer dan een harde werker, getuige zijn fascinerende ‘Senna’ over coureur Ayrton Senna da Silva. Lijkt Formule I een compleet ander universum dan de jazzscene, Kapadia zag in dat zowel Winehouse als Senna over een intensiteit en roekeloosheid beschikte die tot de dood leidde. En dat is natuurlijk erg romantisch.

De documentaire-die-niet-kon-mislukken is ook bepaald niet mislukt, al brengt hij weinig nieuws omdat Amy nu eenmaal geen moordkuil van haar hart maakte. We leren haar kennen zoals we haar al kenden: Zelfverzekerd over stem en songs, lage dunk van uiterlijk. Hunkerend naar aandacht maar niet opgewassen tegen roem. Bescheiden van aard maar een luidruchtige bitch met slok op. Ene moment de hartelijkheid zelve, andere moment volstrekt ongeïnteresseerd. Hypergefocust tijdens opnamen, total loss in vrije tijd. Welbespraakt converserend maar haar Cockney koesterend. En bovenal betoverend, vooral wanneer ze zingt, met die stralende kop boven dat kinderlijke lichaampje, volgeklad met onooglijke tatoeages, afgebeuld door boulimia, crack en alcohol. Een kruitvat vol tegenstrijdigheden dat we in slow motion zagen ontploffen.

Duidelijk in de docu wordt dat Winehouse nooit in stadions had moeten optreden om hitjes af te draaien. Ze was een volbloed jazzzangeres die toevallig wereldfaam had verworven omdat ze versleten werd voor popster, maar thuishoorde in een intieme clubsfeer waar experiment en improvisatie prevaleren boven entertainment. Het was de rol van tieneridool die haar nekte.

Jammer dat regisseur Kapadia bij Amy’s desintegratie een schuldvraag suggereert. De teloorgang zou te wijten zijn aan agressieve media, een opportunistische pa en meedogenloos publiek. Onzin. Met een persoonlijkheid zoals de hare, waarbij de zintuigen wagenwijd openstaan om creatieve impulsen optimaal te benutten, ben je nu eenmaal vatbaar voor zelfdestructieve verleidingen. Amy en alleen Amy was verantwoordelijk voor haar dood. En voor de meest intrigerende stem van de afgelopen 50 jaar, die deze documentaire ook zonder beeld de moeite waard maakt.

Amy
Kindvrouwtje met de stem van een leeuwin

Inherent Vice

Categorie: Filmrecensies 1989 - 2015
Gepubliceerd: 16 februari 2015

Stoned geluld

Bij een film over drugsgebruik is het de uitdaging om de kijker de illusie te geven dat ie zelf mee gebruikt. Slechts een enkele cineast is dat gegeven. Ex-Pythonman Terry Gilliam wist met groothoeklenzen en computer generated imagery van Fear and Loathing in Las Vegas de ultieme filmtrip te maken. Regisseur Paul Tomans Anderson (Magnolia, The Master) gebruikt een geheel ander middel dat minstens zo effectief blijkt: hij lult ons stoned. In detective Inherent Vice worden we bedolven onder een lawine van (non)informatie.

Hiermee staat de film overigens netjes in de traditie van Raymond Chandler. In de klassieke 'detective noir' raakt de kijker steevast het spoor bijster in een wirwar aan wendingen, want geschreven door een auteur die zelf evenzeer dolende was. Ook in Inherent Vice is de plot onbeduidend in haar complexiteit. De film draait om stijl. Period perfect art direction (ongeveer 1970), groovy muziek, hilarisch acteerwerk en een van de geilste seksscènes ooit. Anderson is meester in het scheppen van ondefinieerbare sfeer.

Maar stoned als we worden van de alsmaar doorlullende en blowende voice-overs, speurders, coppers, dopers, tandartsen, professionele p*ssy lickers en ander schuim, de tijd lijkt zozeer opgerekt dat we na twee en een half uur uitgeput zijn. Dat is met name te wijten aan Andersons afstandelijkheid. De ironie van zijn retro is te vet om met welk personages dan ook mee te leven, ondanks uitstekend spel van Joaquin Phoenix en Josh Brolin. Anderson mikt zelfs op de makkelijke lach met voor de hand liggende cameo’s van Benicio del Toro (Fear & Loathing) en Eric Roberts (heeft zijn Hollywoodcarrière weggeblowd). Uiteindelijk haal je overal je schouders bij op, zoals een stoner betaamt. En wordt weer eens duidelijk waarom de one liners en lustblikken van Bogart&Bacall 70 jaar na dato nog overeind staan, terwijl je Inherent Vice al in de foyer vergeten bent.

Wie per se iedere film van de geniale Paul Thomas Anderson wil zien, kan de film het best thuis bekijken onder het genot van een pond Rode Libanon. Da’s vals spelen, maar vermoedelijk klinkt het gezwam dan een stuk zinniger - zo niet kosmisch - en ziet u verbanden die de sufgelulde recensent ontgaan zijn.

*** van de *****

Inherent Vice
Slapgelulde retrosloggy

Foxcatcher

Categorie: Filmrecensies 1989 - 2015
Gepubliceerd: 04 februari 2015

Een zieke geest in een gezond lichaam

Volgens een ongeschreven regel moet in het eerste kwart van een film duidelijk worden wat voor vlees je in de kuip hebt. Dan moet helder zijn of het een genrefilm, een persoonlijke indie of bijvoorbeeld een intellectueel experiment betreft. Met Foxcatcher lapt regisseur Bennett Miller (Moneyball, Capote) deze wet compleet aan zijn laars. Sterker, op driekwart weet je nog steeds niet waar ie heen wil. Dat ongewisse komt deels doordat het scenario is gebaseerd op feiten en dus niet ontsprongen aan het brein van een schrijver die zijn verhaal aannemelijk wil maken. Maar Foxcatcher is vooral ongrijpbaar doordat Miller alle tijd neemt om ogenschijnlijk onbeduidende gebeurtenissen uit te diepen – en daarmee onze zenuwen te slopen.

Nazaat van Amerika’s rijkste familie - binnengelopen dankzij de Burgeroorlog - mag John du Pont zich multimiljardair numero uno noemen. Diep tragisch, want hij wil zo veel meer zijn dan een erfgenaam. Hij wordt echter ingesnoerd door moederlief, een dominant fossiel waarmee hij samenwoont in een gigantisch landhuis. Recept voor perversie, megalomanie en enger zou je zeggen. John lijkt inderdaad niet helemaal te sporen. Hij heeft een tank met mitrailleur in zijn voortuin zijn, en enger, laat zich ‘Golden Eagle’ noemen, om zich op te werpen als mental coach van Amerika’s beste worstelaars, de gebroeders Schultz. Verleid door Du Ponts luxe laten zij zich inlijven door de idioot om hun kansen te vergroten op het WK en de Spelen. Een sell out die slechts tot rampspoed kan leiden.

Popcornpubliek dat gokt op een vette Hollywoodburger omdat hunk Channing Tatum er zijn spieren in aanspant, komt bedrogen uit. Foxcatcher is allesbehalve amusement. Het is ook geen conventionele thriller, want meer sprake van constante dreiging dan van spanningsopbouw. Die dreiging wordt aangezwengeld door een schitterend onderkoeld acterende komiek Steve Carell als de expressieloze John, naar de kroon gestoken door Channing Tatum en Mark Ruffalo als de broers. Foxchaser is een fascinerend experiment, voor wie het volhoudt tenminste, want na 129 minuten nekkramp bekruipt je het gevoel dat je een worstelmatch met John du Pont himself achter de rug hebt. (Met John als winnaar uiteraard, want rijker.)

***½ van de *****

Foxcatcher
Effe lekker huggen

Birdman

Categorie: Filmrecensies 1989 - 2015
Gepubliceerd: 21 januari 2015

Naadloze zelfspot

Metafilmkunst, films over het maken van films, ‘t heeft al snel iets zelfgenoegzaams. Er zijn uitzonderingen, zoals het hilarische Living in Oblivion (’95) waarin de onafhankelijke filmwereld op de hak genomen wordt. Maar de nu al gedoodverfde filmhuisdarling Birdman van Alejandro González Iñárritu toont aan hoe masturbatief dat navelstaren kan worden.

De synopsis is veelbelovend: een has been filmster die meer dan 20 jaar geleden gescoord heeft als superhero Birdman (gespeeld door Michael Keaton die meer dan 20 jaar geleden gescoord heeft als superhero Batman) probeert zich met een off-off-Broadwaystuk te rehabiliteren als acteur. Michael Keaton die de draak steekt met Michael Keaton dus.

Probleem is dat Keaton niet alleen bekend is als filmster maar ook te boek staat als gerespecteerd, intens acteur. Die zelfspot stinkt dus een beetje. Daarbij is de meedogenloze kijk die Birdman biedt op Hollywoods ego’s, frustraties en artistieke corruptie een stuk makkelijker scoren dan bijvoorbeeld het persifleren van de o zo authentieke filmhuisfilmwereld. Gelukkig worden we ook getrakteerd op enkele vette grappen (Ed Norton met erectie-‘prop’), tot de humor aan dramatiek begint te schuren. Wat wringt met de ironische personages.

Regisseur Iñárritu probeert het verhaaltje te faceliften met wat filmtrucs. Zo zit zijn camera claustrofobisch dicht op de personages, danst hij als een paparazzo om hen heen, alsof ie ons onder de neus wil wrijven dat zijn toneelstukje toch écht geen toneelstukje is. Verder last hij de scènes onzichtbaar aan elkaar waardoor de film uit één lang shot lijkt te bestaan. Een cinematografische hoogstandje, maar vooral een pretentieus stijlmiddel dat afleidt van een verhaaltje dat maar niet wil afronden.

Dus. Als de jazzy drumscore (zó NYC!) na twee uur plaats maakt voor de violen van Rachmaninof en wij geacht worden mee te leven met een bevrijde Birdman, zijn we reeds aan het wegdromen over Keaton die terugkeert als een Batman Sr. Zonder tongue in beak.

Birdman
Bat bird

Pagina 1 van 95

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10

Rein op Facebook (met reacties van lezers)

Bestel hieronder biografie Coef bij Uitgeverij IJzer

Coef: de weg van de waanzin

Coef op Facebook

Bestel hieronder roman Keukendrinkers bij Uitgeverij IJzer

Keukendrinkers

Keukendrinkers op Facebook

  • Home
  • Sitemap

Copyright © 2023 - Rein Hannik