Vonken tussen doodgewone mensen in voorspelbare plot

Wie het studiejaar met een denderend avondje film-escapisme wil beginnen, kan de relatiefïlm 'Benny & Joon' beter laten rusten. Regisseur Jeremiah Chechik maakte hem te luchtig om dramatisch te zijn en te flauw om voor grappig te kunnen doorgaan.

Joon Pearl (Mary Stuart Masterson) is een jonge, labiele kunstenares. Zij functioneert redelijk zolang ze rustig kan schilderen, maar krijgt last van psychotische aanvallen zodra er iets misgaat in haar wereldje. Joon woont samen met haar broer Benny (Aidan Quinn), een vriendelijke automonteur.

Als Benny een 'oppas' voor Joon zoekt, stuit hij op Sam (Johnny Depp). Sam is raar. Hij lijkt een jaren negentig-versie van Charlie Chaplin: gekleed in wijde streepjesbroeken met bretels, en uitgerust met een flodderhoedje en een rieten wandelstokje voert hij acts à la the Tramp uit. Heel koddig.

Het plot van 'Benny & Joon' is mager: het gekke meisje en de rare jongen worden verliefd op elkaar, het gekke meisje en de rare jongen gaan met elkaar naar bed, waarop de bezorgde en jaloerse broer de rare jongen het huis uitschopt. Met als gevolg dat het gekke meisje echt gek wordt. Heel voorspelbaar. De film zou het dus van de geloofwaardigheid van de personages moeten hebben.

En juist daar gaat hij de mist mee in. Want hoezeer de film ook pretendeert over weliswaar markante, maar toch levensechte mensen te handelen, krijgt noch Sams noch Joons personage werkelijk profiel. Sam komt met zijn rare fratsen over als een burgermansversie van een straatartiest (hij maakt tosties met een strijkijzer, snijdt patat met een tennis-racket en blaast een melodie uit een leeglopende ballon).

En Joon is, met haar o zo fragiele kunst-drive en haar o zo vertederende neurolachje een irritante overgeromantiseerde art-gek. De enige levensechte momenten in 'Benny & Joon' zijn de korte scènes waarin Benny afspraakjes maakt met een dame van de ijssalon. Simpel, zenuwachtig en romantisch.

Maar wie is er nu in hemelsnaam geïnteresseerd in de vonken tussen twee doodgewone mensen? Hollywood blijkbaar niet.