De charme van een disfunctionele hoeksteen

Family values are political and social beliefs that hold the nuclear family to be the essential ethical and moral unit of society. A nuclear family is defined as a family group consisting of a father and mother and their children, all exclusively sharing living quarters. Aldus Wikipedia. Het is maar dat u het weet, want Hollywood mag zich graag vergrijpen aan family values. Waarden die met name bij progressieve filmliefhebbers de haren doen rijzen. Hypocrisie, burgerlijkheid, preutsheid, autoritaire ouders! EO's Kleine Huis op de Prairie, met de deur op slot.

Dat het gezinsideaal een favoriet instrument is voor conservatieve politici wil echter niet zeggen dat het per definitie een drol van een film oplevert. Je moet er wel even voor zoeken. Zo heeft familieconnoisseur Ron Howard in 1989 een klassieker gemaakt over het wel en wee van een typisch Amerikaans gezin. Hierin gaat Howard ongegeneerd met die values aan de haal waardoor er een feelgood ontstaat die die waarden juist weer bevestigt. Zou je niet verwachten achter een titel als Parenthood, een poster van vader-met-bengel en een tagline als 'This could happen to you'.

Als beroerde PR een indicatie is voor een klassieker, dan zitten we gebeiteld met de familiekomedie van regisseurs Glenn Ficarra en John Requa. Wat te denken van een titel als Crazy, Stupid, Love, een poster met preutse huisvader die het in zijn broek doet voor lustige vrouw en een tagline als 'This is love'. Alsjeblieft zeg.

De klad zit erin. Niet zo vreemd na 25 jaar huwelijk, drie kinderen en een seksleven dat al jaren op de kou staat. Maar Emily wil echt scheiden. Ze is zelfs al vreemdgegaan. Cal likt zijn wonden, gaat op kamers en besluit de schade in te halen. Sex in the city! Maar veel verder dan wat gejammer tegen de barvrouw komt ie niet. Enter Jacob. Jacob kent de vrouwtjes. En de vrouwtjes lopen met hem weg. Jacob ziet een uitdaging in Cal. "The war between sexes is over. We won. I'm gonna help you rediscover your manhood." Terwijl vader druk aan de neuk gaat ontdekt Cals 13-jarige zoon zíjn mannelijkheid. Bij de oppas. Op afstand dan, want de oppas is weer verliefd op Cal. Terwijl dochterlief op Jacob is. En Emily eigenlijk helemaal geen sushi wil eten met haar minnaar, maar Cal terugwil. All in the family.

Publicitair gezien mag Crazy, Stupid, Love. een ramp zijn, ook de makers gedragen zich aanvankelijk als versierders. Ze willen ons inpakken met goedkope grappen, zoals Jacobs cursus machismo: Cal wordt in Hollywood Black gehesen, gaat aan de fitness en oefent in one liners om de dames in bed te krijgen. Niet overtuigend en dus niet leuk. Tv-komiek Steve Carell maakt het er niet beter op door zijn huisvader als karikatuur neer te zetten met ingetrokken nek, benauwde blik en neurotische babbel.

Maar. Na die versiertruc van de regisseurs volgt een portie cinematografische charme die ons volledig verovert. En van Crazy, Stupid, Love. de feelgood movie van het jaar maakt. Da's in de eerste plaats te danken aan scenarioschrijver Dan Fogelman. Hij weet de hilariteit met de juiste dosis melancholie te balanceren en onze cortex te masseren met ingenieuze plotlijnen waarbij alles en iedereen in elkaar grijpt. Maar ook de uitgekiende casting van de 'onsympathieke' personages is cruciaal. Julianne Moore als Emily weet zoals altijd weer een mensch neer te zetten, terwijl Ryan Gosling zijn sex appeal zo doseert dat het eerder ontroert dan irriteert. Knulletje Jonah Bobo ondertussen zorgt voor bulders als hij een bureaustoel een meter omhoog pompt om de minnaar van zijn moeder te intimideren.

De mooiste scène is de simpelste. Cal staat 's avond in de tuin van zijn voormalige huis naar zijn gezin te gluren, hunkerend van heimwee. Opeens wordt hij door Emily opgebeld. Vanuit de keuken. Of hij haar instructies wil geven over een doorgeslagen stop. Ze verzint het ter plekke, wil gewoon zijn stem even horen. Hij kan dat zien. Maar ontmaskert haar niet, omdat hij net zo'n behoefte heeft haar stem te horen. Wat volgt is een onzindialoog die de corny tagline This is love even hartverscheurend maakt. En laat zien dat dat huisje op de prairie pas waarde krijgt als het een beetje in elkaar mag donderen.

Crazy, Stupid, Love.
The war between sexes is over. We won.