Langgerekte PTT-Telecom klucht

'Houd het simpel' en: 'Gebruik middelen uit je directe omgeving' zijn adviezen die beginnende filmmakers vaak horen als ze hun eerste no-budget productie maken. Reclamespotjes-producent Hal Salwen nam ze ter harte en schreef een komisch scenario over vrienden in New York die elkaar voortdurend bellen maar nooit ontmoeten; een aaneenschakeling van simpele shots met mensen die zitten te telefoneren.

Voor zo'n sobere, toneelmatige opzet heb je inderdaad geen dure stuntlieden of special effects nodig, maar ze stelt wel hoge eisen aan de dialogen en het camerawerk: probeer maar eens een verwend bioscooppubliek anderhalf uur lang te boeien met talking heads. En gezegd moet worden dat dit Salwen niet gelukt is met zijn 'Denise Calls Up'.

Martin (Tim Daly) krijgt een telefoontje van de hem onbekende Denise, die zwanger van hem blijkt te zijn. Martin heeft ooit zijn zaad aan de spermabank gedoneerd en Denise is hiermee geïnsemineerd. Via een vriend is ze erachter gekomen dat Martin de donor is en nu is ze toch wel heel nieuwsgierig geworden naar zijn persoon.

Ondertussen komt Martins morsige vriend Jerry (Liev Schreiber) telefonisch in contact met de stijve Barbara (Caroleen Feeney) waarmee hij, na een stug begin, een heftige telefonische seksrelatie opbouwt. Dan is er nog Karen die iedereen aan iedereen telefonisch wil koppelen, Frank die voortdurend aan het werk is tijdens het telefoneren, Linda die zo depressief dat ze alleen nog maar kan telefoneren, enzovoorts. Iedereen belt met iedereen zonder elkaar te ontmoeten. Zelfs als Denise ligt te bevallen moedigen ze haar gezamenlijk aan middels een telefonische conference call. Na de geboorte besluit Frank een feest te geven waarbij iedereen elkaar eens lijfelijk kan ontmoeten.

'Denise Calls Up' is een doorzichtige klucht. Iedere grap, ieder misverstand en ieder smoesje zie je aankomen of had je zelf bedacht en te flauw bevonden. Voorbeeldje van de humor: als Barbara wordt gebeld door Jerry terwijl ze zit te poepen hangt ze uit schaamte onmiddellijk weer op (wat weer veel misverstanden geeft) omdat ze "alleen maar met heel erg intieme vrienden poepend kan bellen". Niet leuk.

Verder werkt Salwens camerawerk behoorlijk claustrofobisch; aangezien er niets anders te registreren valt dan bellende acteurs heeft hij bijna ieder shot tot portretformaat gereduceerd, wat prima werkt bij drama, maar averechts bij komedie - je gaat snakken naar een totaalshot.

'Denise Calls Up' lijkt nog het meest op een langgerekte, quasi vlotte commercial van PTT Telecom, vol draadloze huistelefoons, autotelefoons, luisprekertelefoons, koptelefoons. Toch kent de film één grappig en één ontroerend ontroerend moment. Ronduit hilarisch is de doodskreet van koppelaarster Karen, die zij tijdens haar auto-ongeluk op Linda's antwoordapparaat inbrult. En tegen alle verwachtingen in is de climax aandoenlijk en hoopgevend: twee van de bellers overwinnen hun angst voor fysiek contact en vinden elkaar voor Franks deur - Frank zelf durft niet open te doen. Toch nog het brok in de keel.