Vallen doe je helaas maar een halve minuut

Het is interessant om, nadat een spectaculaire film is afgelopen en de eindcredits verschijnen, te zien of er een second-unit director aan te pas is gekomen. Zo ja, dan heeft niet de hoofdregisseur voor de denderende scènes gezorgd maar deze 'anonieme' secundant. Zo'n second-unit regisseur wordt ingehuurd wanneer een film een zeker specialisme vereist, zoals bij spektakelfilms, diepzeefilms, of brandfilms.

Omdat de doelgroep van dergelijke films weinig eisen stelt aan het 'gewone' acteerwerk wordt er voor de hoofdregie dan meestal een televisieregisseur ingehuurd die relatief goedkoop is maar toch over voldoende ervaring beschikt om de normale scènes niet te verprutsen. Het is dan ook opvallend dat een respectabele cineast als John Badham ('Saturday Night Fever', 'The Hard Way' en 'Stakeout') is ingehuurd voor een oppervlakkige parachute-spring-film als 'Drop Zone'. Misschien staarden de procucenten zich blind op Badhams ervaring met helikopters in 'Blue Thunder'.

US marshall Nessip (Wesley Snipes) escorteert samen met zijn broer/collega een gearresteerde computerfreak die zijn diensten aan slechteriken heeft verleend. Ze reizen per Boeing. Als Nessip even naar de plee is, nemen kapers het vliegtuig over, schieten Nessips broer neer, blazen de buitendeur open, grijpen de computerfreak en springen met parachutes uit het vliegtuig. Nessip wordt geschorst omdat de autoriteiten denken dat hij onzorgvuldig gehandeld heeft, en hij gaat als burger op zoek naar de moordenaars. Daarvoor moet hij het parachutistenwereldje binnendringen.

Hier krijgt hij hulp van een mooie instructrice (Jessie Crossman) en ontdekt hij dat de slechterik in kwestie (Gary Busey) een vrije val-specialist is die de identiteit van undercoveragenten uit computers steelt om aan drugsbaronnen te verkopen. De confrontatie tussen Snipes en de slechterik vindt uiteraard plaats in de lucht, boven Washington op de nationale feestdag van de VS.

Net als in de vorige parachute-film 'Terminal Velocity' zijn de grondscènes in 'Drop Zone' zo clichématig dat ze onderling inwisselbaar lijken. Toegegeven: Wesley Snipes en Gary Busey zijn een stuk boeiender dan Charlie Sheen en Nastassia Kinski, maar het geknok, de flirts, de grappen - we hebben het allemaal al eerder gezien en Badham voegt er niets aan toe. In feite is het steeds afwachten tot er gesprongen wordt.

In 'Drop Zone' wordt dat geduld wel beloond: second unit director D.J. Caruso dirigeert spetterend camerawerk van even spectaculaire vrije val-scènes, waarbij de stuntlui met het hoofd naar beneden als raketten langs elkaar heen suizen. Kicken. Jamergenoeg duurt zo'n val maar een halve minuut en voor je het weet zit je weer op de grond, middenin het popi vrije val-cultuurtje dat net zo'n irritante uitstraling heeft als de surf-wereld. Het wachten is op 'Teminal Wave' of 'Surf Zone'.