Vriendelijk voortkabbelende verrassing met stukjes hersenschors

Wie filmtitel 'Sunshine Cleaning' googelt stuit regelmatig op de term ‘vrouwenfilm’. En wie ‘vrouwenfilm’ weer googelt, stuit op definities die weer allerlei vragen oproepen. Het genre zou bestaan uit films die uitsluitend bedoeld zijn voor vrouwen (waar kun je dat dan aan zien?), die alleen door vrouwen begrepen worden (wat kunnen mannen dan niet begrijpen?), die vooral over relaties gaan (wat zouden mannen daar niet interessant aan vinden?), die vol emoties zitten (waarom zouden mannen niet geraakt kunnen worden?) et cetera.

De Viva heeft een speciale voorvertoning van 'Sunshine Cleaning' georganiseerd, wat weer een indicatie zou kunnen zijn van een chick’s flick (lichtvoetig meidenvermaak), terwijl het lesbo.blog.nl zich beklaagt over een lesbische zoen die gesneuveld zou zijn op de montagetafel (een gemankeerd feministisch pamflet?). Dus. Wat is 'Sunshine Cleaning' nu eigenlijk?

Life sucks, dat is zeker. Tenminste, voor de personages van 'Sunshine Cleaning'. Ongetrouwde moeder Rose (Amy Adams) was ooit Stuk van de School maar moet nu met schoonmaakklusjes de eindjes aan elkaar knopen. Depressieve zus (Emily Blunt, bekend van The Young Victoria) is niet in staat om haar baantje bij de plaatselijke diner vol te houden. En pa (Alan Arkin) zit vol energieke businessplannen die geen stuiver opbrengen. Natuurlijk kan het altijd nog erger. Rose’s zoontje wordt van school gestuurd omdat hij raar gedrag vertoont (hij heeft aan de benen van de juf gelikt) en de echtgenoot van Rose’s lover Mac (Steve Zahn) wordt opnieuw zwanger.

Maar Rose laat zich niet kisten. Getipt door Mac zet ze samen met haar zus een bedrijfje op dat de - vaak bloederige - troep opruimt die achterblijft als iemand vermoord is of zichzelf naar gene zijde heeft geholpen. Al snel blijkt dat je daar professionele Allesreiniger voor nodig hebt. En professioneel personeel, in plaats van een knullige zus die per ongeluk alles in de fik steekt...

'Sunshine Cleaning' (geregisseerd door Christine Jeffs) kijkt als een vriendelijk voortkabbelende verrassing, waarbij het plotje alle ruimte biedt voor kleurrijke bijrollen en nevenintriges. Met een hoop gekibbel, soms een beetje wanhoop maar toch vooral veel zwarte humor slaan de personages zich door het leven en stelen ze ongemerkt je hart. Illustratief is hoe Rose’s therapeutische mantra ‘you are strong, you are powerful, you can do anything’ plaats maakt voor het triomfantelijk-schaterende ‘I am a loser!’, en hoe ze zich uiteindelijk aan haar geslaagde ex-klasgenootjes presenteert met het hilarische verkooppraatje ‘I come into people’s lives when they have experienced something profound - and I help.’

Dat maakt de film niet vlekkeloos. Actrice Amy Adams is geen overtuigende keuze voor een cheerleader waar iedere meid jaloers op is geweest. Een ‘dialoog’ tussen Rose en haar dode moeder via de mobilofoon is op het sentimentele af. En de manier waarop de Barbiëske burgertrutten afgezet worden tegen de afwijkende, maar toch vooral stoere Rose is puur effectbejag. Op zo’n moment hangt de film even tegen een feministisch pamflet aan. Een indruk die versterkt wordt door de trailer, waarin Rose vooral gepresenteerd wordt als een onafhankelijke knokker, die haar besluiteloze seksvriendje aan de kant zet en zich een weg baant door blood & guts om haar zoontje de scholing te geven die hij nodig heeft.

Dus toch een vrouwenfilm? Welnee. Zoals ‘Little Miss Sunshine’ geen kinderfilm is, ‘The Good, the Bad & the Ugly’ geen mannenfilm (om maar even een heel willekeurige greep te doen) zo is 'Sunshine Cleaning' niet alleen voor sterke vrouwen, maar ook voor ontzettend slappe mannen een heerlijke film. Bijna aan te raden voor alle leeftijden, als er niet zoveel stukjes losgeknalde hersenschors in voor kwamen.

Sunshine Cleaning
Rose (Amy Adams) en haar zus (Emily Blunt) moeten even een vlekje wegwerken